Echte vrienden??!

Hoi beste lezers,

En ik voel me eenzaam, echt alleen..ik heb geen vriendinnen, wel wat kennissen maar geen echte vriendinnen.

Ik heb een hele goeie vriendin gehad, ik kon alles met haar delen, we hadden lol, de kinderen konden goed met elkaar overweg,ook emotioneel zaten wij op hetzelfde niveau.Echter heeft zij mij meedere malen laten zitten, net als nu, en ik begin er klaar mee te wezen,maar het is zo moeilijk,het doet pijn om iemand waar je eigenlijk heel veel om geeft je telkens zo teleur stelt.

Telkens gaat het als volgt, en ik vind dat dit de laatste keer had moeten wezen:

Wij wonen bij elkaar in de buurt en het klikte gelijk vanaf de eerste dag, ook de kinderen onderling.We doen bijna alles samen, de kids ook.Zij komen hier veel over de vloer en wij bij hun.Zij heeft echter veel problemen en daar praten we veel over, heeft niet zoveel geld dus als het kon hielp ik haar,met sigaretten,boodschappen en af en toe een jointje.Als ze ergens mee zat kwam ze langs, hadden we hele gesprekken.Ze had echt veel problemen met oa jeugdzorg en een ex die niet spoort..Intussen krijgt zij een vriend,die ook werkt en ook voor haar geld, sigaretten ed. achterlaat.Echter hier veranderde niks, ze bleef vragen (bietsen eigenlijk) om wat te blowen.Ik heb haar verteld dat dit niet de bedoeling is, dat ze door mijn gezin en haar vriend wordt onderhouden, ik vind het best als ze langskomt een jointje roken, maar het was alleen maar ff aanbellen en weer pleite, terwijl ze van hem ook al kreeg! Wij willen dat niet meer, het kost ons ook al genoeg en het groeit ons niet op de rug,ze is samen met dr vriend waar ze ook geld enz van krijgt dus daar moet het nu maar bij blijven.maar dan: Van de ene op de andere dag hoor ik niks meer, niks geen berichtje,belletje niks, als ik dan bel is het:Vandaag komt niet zo goed uit, ik kom van de week echt langs!

Ik heb nu al 2 maanden niks meer gehoord terwijl ik ook nog 2 weken vakantie heb gehad, waarin ik me dood heb verveeld..(ze wist dat ik vrij was en zij werkt niet) Altijd sta ik voor haar klaar! Ik voel me zo alleen...Ik zou zo graag ook eens iemand willen hebben die eens een echte vriendin voor mij is!! Waar ik altijd aankan kloppen als er iets is, maar helaas van haar hoor ik niks meer...Niemand die met me mee wil naar de sauna...alles moet ik alleen doen..mijn man doet ook al niet veel dus daar heb ik niet zoveel aan. Dit verhaal over inene niks meer horen van mijn vriendin heeft zich al 4x eerder voor gedaan, dus de laatste keer dat we weer contact kregen heb ik me afzijdig gehouden...en verteld: Dat het niet leuk is als een vriendin je steeds in de steek laat en niks meer laat horen dat ze dit nou al zo vaak heeft gedaan dat ik dit zat ben en dat ik niet zit te wachten om weer teleurgesteld te worden door haar! En dus nu weer....ik weet het ik ben beter af als ik in de toekomst me niet meer met haar inlaat....maar het doet zo'n pijn!!!Tijdens de vrienschap is ze mijn soulmate,ellende,lol,gekheid alles, ik mis dat nu zo.Ik wil mezelf geen pijn meer laten doen, en telkens gebeurd dat.Ik moet mezelf beschermen, ze maakt gebruik van me...tenminste zo voelt dat achteraf wel...Ik wil eigenlijk niet maar ik moet, voor mij eigen bestwil.